Szacuje się, że około miliona osób zmarło w wyniku spowodowanego przez zarazę ziemniaczaną głodu oraz szerzących się w tym czasie chorób. Pozostali zdecydowali się opuścić kraj, zapoczątkowując emigrację, która w kolejnych dekadach sięgnęła dwóch i pół miliona osób. Głód w Irlandii doprowadził do śmierci miliona osób. Zapisz się na darmowy Szczyt Strażników Ziemi który rozpocznie się w piątek 11.11.2022. Akceptuję politykę prywatności oraz to, że rejestrując się będę otrzymywać od younity newslettery o świetnych ofertach. gdzie moge obejżeć film szczyt głodu lub cena doskonałości? chodzi mi o to zeby to był film z polskim lektorem albo przynajmniej z napisami. 2 oceny | na tak 100%. 2. Na szczyt. 7,0. Film; 2020; Zwiastun #1 Zgłoś naruszenie 2023 FDB.PL · Wszystkie prawa zastrzeżone · Korzystanie z serwisu jest równoznaczne z . Opinie | kadr z filmu „Everest” U podstaw wszystkich filmów o górach tkwi dwoistość, pewna nierozerwalność piękna i grozy. Z jednej strony zachwyt surowym, spokojnym, zapierającym dech w piersiach krajobrazem, który zdaje się przybliżać człowieka do nieba i pozwala sięgnąć chmur. Z drugiej – obawa przed nieokiełznaną i nieprzewidywalną naturą. W naszym zestawieniu znajdziecie siedem filmów, których akcja rozgrywa się w miejscach i warunkach nieprzyjaznych, niebezpiecznych, które nieodmiennie fascynują ludzi. Znajdziecie tu zarówno produkcje oparte na prawdziwych, dramatycznych wydarzeniach, które rozegrały się zboczach Everestu, K2 czy Eigeru, jak i tytuły oparte wyłącznie na wyobraźni scenarzystów. Everest (2015), reż. Baltasar Kormákur 10 maja 1996 roku, w straszliwej burzy śnieżnej pod wierzchołkiem Mount Everest zginęło dziewięć osób. Prędkość wiatru przekroczyła wówczas 130 km/h, a temperatura spadła do -60°C. Beck Weathers – uczestnik jednej z najtragiczniejszych wypraw w historii himalaizmu – uszedł jednak z życiem, ale doznał tak straszliwych obrażeń, że jego ratownicy uznali, że nie ma najmniejszych szans na powrót i zostawili go na pewną śmierć na lodowej połaci. Następnego dnia Weathers otrzymał szansę na drugie życie. Nie jadł i nie pił przez kilka dni, dwie noce leżał na śniegu, powoli tracił wzrok, ale w pewnym momencie podniósł się i ruszył przed siebie. Konający, w stanie ciężkiej hipotermii, ostatkami sił dokuśtykał do obozu. W wyniku odmrożeń Weathers stracił obie dłonie i część twarzy, ale ocalał, po czym spisał głęboko osobistą historię wykańczającego marszu i cudownego powrotu z dachu świata. Wstrząsający pamiętnik ocalałego mężczyzny został przeniesiony na duży ekran niespełna 20 lat po tych wydarzeniach. Baltasar Kormákur chciał przedstawić tę historię tak realistycznie, jak tylko się da. I tak większość scen została nakręcona bez pomocy CGI w Nepalu, na wysokości kilkunastu tysięcy stóp, gdzie ekipa była dowożona na zdjęcia helikopterami, a następnie we włoskich Dolomitach. Aktorzy sumiennie przygotowywali się do filmu – zarówno fizycznie, jak i psychicznie. Trenowali wspinaczkę, wzięli udział w symulacjach i spotykali się z rodzinami tych, którzy zginęli wśród śniegów. Północna ściana (2008), reż. Philipp Stölzl Jest lato roku 1936, zbliżają się igrzyska w Berlinie. Aryjska dominacja zdaje się nie do powstrzymania, rozbrzmiewa ona w całej Europie niczym okrzyk bitewny, aż do dnia, kiedy dwóch wybitnych monachijskich alpinistów ginie podczas wyprawy na niezdobyty dotąd szczyt Eiger. Wejście od strony słynnej północnej ściany – określanej mianem „ściany śmierci” – zdaje się graniczyć z cudem, a zarazem podsycać wyobraźnię młodych, spragnionych sławy Aryjczyków. „Pierwsi zdobywcy zbocza będą czczeni tak samo, jak bohaterowie igrzysk olimpijskich. III Rzesza o was nie zapomni!" – głoszą propagandowe slogany, które mają skusić śmiałków do podjęcia ryzyka i zaatakowania skalistej góry. Do ekstremalnej wyprawy przystępują dwaj znudzeni monotonią wojskowej służby bawarscy żołnierze, następnie w ślad za nimi wyrusza para austriackich alpinistów. Atak na Eiger, traktowany wówczas jak ostatni przyczółek Alp Berneńskich i Święty Graal wspinaczki wysokogórskiej, zakończył się tragedią – trzech wspinaczy zmiotła lawina, natomiast ostatni z nich (Toni Kurz) zmarł podczas akcji ratunkowej, kiedy znajdował się w odległości zaledwie pięciu metrów od wyciągniętej ręki ratownika. Północna ściana Philippa Stölzla to wstrząsający film o potężnym i nieokiełznanym żywiole, jakim jest natura, próbie przezwyciężenia granic ludzkiej wytrzymałości, a przede wszystkim o tym, jak symbol potęgi wielkich Niemiec zamienił się w dramatyczną walkę o przetrwanie. K2 (1991), reż. Franc Roddam Wspomniany Eiger bywa porównywany do K2 – drugiego najwyższego szczytu w Himalajach, uważanego za najtrudniejszy ośmiotysięcznik do zdobycia, który stał się grobowcem dla setek zawodowych wspinaczy. Zimowe oblężenie K2 to walka ze śmiertelnym zimnem (podczas ataku szczytowego temperatura może dochodzić nawet do -80°C), huraganowym wiatrem, nawałnicami śnieżnymi, odmrożeniami i skrajnym wyczerpaniem. Nic dziwnego, że K2 do dzisiaj pozostaje jedynym niezdobytym zimą ośmiotysięcznikiem, my skupimy się jednak na nie mniej spektakularnym wejściu, które miało miejsce we wrześniu 1978 roku. Wówczas dwaj amerykańscy himalaiści, Jim Wickwire i Louis Reichard, jako trzeci w dziejach himalaizmu wspięli się na K2, a następnego dnia dołączyli do nich John Roskelley i Rick Ridgeway. To właśnie ta nieprawdopodobna historia stała się kanwą sztuki teatralnej autorstwa Patricka Meyersa z 1982 r., która po blisko dekadzie trafiła na duży ekran. K2 w reżyserii Franca Roddama to klasyk gatunku, opowieść o dwójce przyjaciół, którzy wbrew protestom swoich najbliższych decydują się wyruszyć w najniebezpieczniejszą wyprawę życia. Zdjęcia do filmu były kręcone w Kolumbii Brytyjskiej (najdalej wysunięta na zachód prowincja Kanady), zaś nadludzkim zmaganiom bohaterów towarzyszy ścieżka dźwiękowa skomponowana przez Hansa Zimmera. Alive, dramat w Andach (1993), reż. Frank Marshall Był rok 1972, kiedy samolot z młodzieżową drużyną rugbistów lecących z Urugwaju do Chile rozbił się w Andach. Zginęło 29 osób, ale 72 dni po katastrofie odnaleziono 16 ocalałych, którzy cudem przetrwali w ekstremalnych warunkach. Okazało się, że uratowani przez pierwsze dni jedli resztki żywności i okruchy znalezione we wraku, jednak by nie skonać z głodu musieli podjąć dramatyczną decyzję o dopuszczeniu się kanibalizmu i zjedzeniu ciał zmarłych towarzyszy podróży, które zakonserwowała niska temperatura. Ten straszny dylemat moralny stał się przedmiotem debaty publicznej – jedni oceniali decyzję pasażerów jako czystą potworność, niewyobrażalne zwyrodnialstwo i zaprzeczenie podstaw człowieczeństwa, zaś inni widzieli w tym wolę przetrwania. Dwa lata po katastrofie na rynek trafiła książka Alive: The Story of the Andes Survivors autorstwa Piersa Paula Reada, powstała w oparciu o wywiady z ocalałymi rozbitkami, a także rodzinami ofiar. To właśnie na ich podstawie powstał film Franka Marshalla, który również wzbudził skrajne reakcje: od oburzenia aż po aprobatę. Tuż po premierze część rozczarowanych krytyków wytknęła twórcom, że niewiele uwagi poświęcili kategoriom socjologicznym i relacjom wewnątrz grupy, które stanowiły o sile książki, inni docenili, że nie ulegli oni pokusie pójścia tropem kina akcji i sensacji. Na krawędzi (1993), reż. Renny Harlin Ten film można potraktować jako symboliczny punkt przełomowy w życiu Sylvestra Stallone’a. Lata 80. przyniosły mu status supergwiazdy kina akcji, jednak dekadę później wyrządził szkodę swojej karierze, przyjmując role w koszmarnych komediach Oskar i Stój, bo mamuśka strzela. W ramach zadośćuczynienia Sly we współpracy z Michaelem Francem napisał scenariusz o profesjonalnych alpinistach i ratownikach górskich, którzy stają do nierównej walki z bezwględnymi terrorystami w samym sercu Gór Skalistych. Efekt przerósł najśmielsze oczekiwania – film zarobił na świecie przeszło 250 milionów dolarów, otrzymał trzy nominacje do Oscara, natomiast dzisiaj uchodzi za kwintesencję tego, co najbardziej kochamy w oldschoolowych sensacyjniakach z czasów złotej ery VHS-ów. Na krawędzi ogrywa sprawdzone schematy: zawrotne tempo akcji, widowiskowe sceny o uderzeniu huraganu, postać szlachetnego twardziela, który biega, skacze, wspina się po skałach, nurkuje i wkracza na wojenną ścieżkę z „tym złymi”, a to wszystko na tle zapierających dech w piersiach krajobrazów. Choć akcja filmu rozgrywa się we wspomnianych Górach Skalistych, to w rzeczywistości zdjęcia powstawały głównie w Dolomitach (w pobliżu miejscowości Cortina d’Ampezzo we Włoszech). Krzyk kamienia (1991), reż. Werner Herzog Cerro Torre w Andach Patagońskich należy do ścisłej czołówki najtrudniejszych pod względem technicznym gór świata. Nie chodzi o samą wysokość, bo granitowy monolit mierzy niewiele ponad 3 tysiące metrów, ale tym, co utrudnia wspinaczkę są długie pionowe ściany i nienaturalna wręcz zmienność pogody panująca w tym rejonie. Ludzie po raz pierwszy postawili stopę na Cerro Torre dopiero w 1959 roku, a dokonali tego Włoch Cesare Maestri i Austriak Toni Egger, który zginął w drodze powrotnej. Fakt zdobycia mitycznego szczytu przez duet wspinaczy został jednak zakwestionowany przez środowisko alpinistów, zaś Maestri podjął ponowną próbę wejścia na górę w 1970 roku. Ta autentyczna historia miała ponoć stanowić inspirację Krzyku kamienia Wernera Herzoga, nie sposób jednak nie zauważyć, że ostatecznie postawił na autorską opowieść. Niemieckiego reżysera nie interesuje pełna nagłych i dramatycznych zwrotów historia, a zgłębienie filozoficznego sensu przedsięwzięcia bohaterów. Film zdaje się niemal całkowicie ogołocony ze spektakularnej akcji, zbudowany został na niespiesznych i statycznych ujęciach, które wyrażają głęboką więź pomiędzy wspinaczami a zdobywaną przez nich górą. Kiedy wreszcie dochodzi do ataku szczytowego, Cerro Torre zostaje pokazana właściwie tylko z lotu ptaka, z tej perspektywy widać, jak ludzkie ambicje i zawziętość ustępują potędze i niezaprzeczalnemu pięknu natury. Krzyk kamienia to film szeroko otwarty na interpretacje, wymykający się wszelkim konwencjom. Granice wytrzymałości (2000), reż. Martin Campbell Na koniec tytuł z zupełnie innej bajki, który zawiera wszystkie charakterystyczne cechy hollywoodzkiego kina przygodowego. Granice wytrzymałości to galeria do bólu uproszczonych postaci, prosta jak budowa cepa fabuła, a do tego absurdalnie efekciarska opowieść o ujarzmianiu natury, w której ktoś wyłączył działanie fundamentalnych praw fizyki i logiki. Na ekranie królują więc przede wszystkim popisy filmowych kaskaderów, przegięte skoki z helikopterów prosto w kilkukilometrowe przepaści, potężne wybuchy, dosłownie rozumiane cliffhangery i akrobacje z czekanami, które normalnemu człowiekowi pourywałyby ręce. A mimo tych wszystkich głupot ogląda się ten film fantastycznie, ze sporą przyjemnością. Największa w tym zasługa Martina Campbella, reżysera takich filmów, jak GoldenEye, Maska Zorro czy Casino Royale, który potrafi docisnąć gaz do dechy i wbić widza w krzesło. Na ekranie w rolach głównych Chris O’Donnell (Zapach kobiety, Batman Forever) i Izabella Scorupco (GoldenEye, Władcy). krytyk filmowy. Publikuje na łamach "Przekroju", "Czasu Kultury", tygodnika "Przegląd", czasopisma "Ekrany", a także w portalach Wirtualna Polska, Popmoderna. W wolnych chwilach poszerza kolekcję gadżetów z Gwiezdnych Wojen. zobacz także NoName z pokoju nr 25 LudzieNoName z pokoju nr 25Uliczne jedzenie z gwiazdką Michelin i stuletnia kucharka z Dżakarty w nowym serialu dokumentalnym Netfliksa NewsyUliczne jedzenie z gwiazdką Michelin i stuletnia kucharka z Dżakarty w nowym serialu dokumentalnym NetfliksaMauritius, Norwegia i Wyspy Cooka. Powstała lista najlepszych miejsc wakacyjnych na 2022 rok NewsyMauritius, Norwegia i Wyspy Cooka. Powstała lista najlepszych miejsc wakacyjnych na 2022 rokJest pełny zwiastun animowanego serialu „Ghost in the Shell: SAC_2045” NewsyJest pełny zwiastun animowanego serialu „Ghost in the Shell: SAC_2045” zobacz playlisty Papaya Young Directors 5 Nagrodzone filmy Papaya Young Directors 5 Nagrodzone filmy Music Stories PYD 2020 PZU Papaya Young Directors 6 #pydmastertalks Papaya Young Directors 6 #pydmastertalks    Pomiot mrocznego utworzenia strzeżący podziemnych skarbów... Opis Szczegóły produktu Opis Obrzydliwa paszcza otoczona mnóstwem macek i oczu - nie sposób przejść obok tego potwora obojętnie podczas zwiedzania podziemi. Tym bardziej, że on na pewno już dawno Cię wypatrzył! Model dostępny w jednym wariancie i skali oryginalnej (~32mm).*Wysokość modelu to ok. poglądowe - kolor może być inny. Model do samodzielnego złożenia i ze szczegółami z żywicy. Brak podstawki w zestawie.*Wysokość figurki zmierzona w domyślnej skali bez podstawki, w pozycji widocznej na is officially licensed to sell physical prints of RN Estudio models, obtained through the Patreon. Original digital .stl files of this model can be purchased either by joining the RN Estudio Patreon (at: or at MyMiniFactory (at: Szczegóły produktu Opis Materiał PLA - losowy kolor Materiał Żywica - losowy kolor Rasa/Grupa/Armia Potwory Kolekcja RPG Monsters Zaprojektowane przez RN Estudio Wyprodukowane przez Crystal-Tech Cena 149,90 zł  Produkt na zamówienie, czas realizacji do 7 dni Cena 34,90 zł  Model na zamówienie, czas realizacji do 4 dni. Cena 299,90 zł  Produkt na zamówienie, czas realizacji do 7 dni. Cena 129,90 zł  Produkt na zamówienie, czas realizacji do 10 dni roboczych. 8 innych produktów w tej samej kategorii: Cena 179,90 zł  Model na zamówienie, czas realizacji do 10 dni roboczych. Cena 49,90 zł  Model na zamówienie, czas realizacji do 10 dni roboczych. Cena 149,90 zł  Model na zamówienie, czas realizacji do 10 dni roboczych. Cena 119,90 zł  Model na zamówienie, czas realizacji do 10 dni roboczych. Cena 100,00 zł  Model na zamówienie, czas realizacji do 10 dni roboczych. Cena 129,90 zł  Model na zamówienie, czas realizacji do 10 dni roboczych. Cena 189,90 zł  Model na zamówienie, czas realizacji do 10 dni roboczych. Cena 189,90 zł  Model na zamówienie, czas realizacji do 10 dni roboczych. Pomiot mrocznego utworzenia strzeżący podziemnych skarbów... Ostatnio codziennie w walkach z rosyjskim najeźdźcą ginie do 30 ukraińskich żołnierzy, a około 250 zostaje rannych - powiedział prezydent Ukrainy w wywiadzie udzielonym „The Wall Street Journal”. Wołodymyr Zełenski zaznaczył, że „u szczytu walk w maju i czerwcu Ukraina traciła od 100 do 200 żołnierzy dziennie”. Zmniejszenie liczby ofiar było możliwe przede wszystkim dzięki wyrównaniu siły ognia, przede wszystkim dzięki efektywnemu wykorzystaniu zachodnich systemów. Jednocześnie Zełenski odrzucił możliwość zawieszenia broni, zauważając, że pozwoliłoby to Rosji na dozbrojenie i przegrupowanie, a także utrzymanie kontroli nad zajętymi terytoriami, co generalnie przyczyniłoby się do rozszerzenia konfliktu. Według niego Ukraińcy uważają, że ​​najpierw należy wyzwolić wszystkie okupowane terytoria, a dopiero potem będzie można uzgodnić, co dalej. Czytaj więcej USA rozważają dostarczenie Ukrainie nowoczesnych myśliwców Departament Obrony prowadzi „wstępne badania nad możliwością potencjalnego dostarczenia Ukraińcom myśliwców” - poinformował w piątek koordynator ds. komunikacji strategicznej Rady Bezpieczeństwa Narodowego USA John Kirby, podkreślając, że nie chodzi o stare, sowieckie odrzutowce, a nowoczesne maszyny. Zełenski podkreślił też w wywiadzie dla amerykańskiego dziennika, że Władimir Putin nie docenił Ukrainy. - Otworzył paszczę jak pyton i pomyślał, że jesteśmy tylko kolejnym królikiem. Ale nie jesteśmy króliczkiem i okazało się, że nie może nas połknąć – i właściwie sam jest zagrożony rozerwaniem na strzępy - stwierdził. Prezydent Ukrainy przyznał też, że inwazja Rosji wyrządziła znaczne szkody zachodnim firmom i konsumentom. W związku z tym podziękował sojusznikom za nieuleganie rosyjskiemu szantażowi i kontynuowanie pomocy Kijowowi w walce ze znacznie silniejszym wrogiem. Olbrzymie trudności techniczne, ekstremalne warunki i nieprzewidywalna przyroda. Mimo ogromnego ryzyka, jakie wiąże się z wyprawą na ośmiotysięczniki, najtrudniejsze szczyty świata wciąż kuszą kolejnych śmiałków. O jakich górach mowa? Przedstawiamy zestawienie pięciu najtrudniejszych szczytów świata, o których warto dowiedzieć się nieco więcej. - CZYTAJ TAKŻE - WSPINACZKA WYSOKOGÓRSKA – JAK ZACZĄĆ PRZYGOTOWANIA? > Annapurna I Lokalizacja: NepalPasmo górskie: HimalajeWysokość: 8 091 m śmiertelności: 34% Choć Annapurna I to dopiero dziesiąty co do wysokości szczyt na ziemi, to bez wątpienia zyskał sobie miano najniebezpieczniejszej góry świata. Próba zdobycia Annapurna I dla 1/3 wspinaczy kończy się śmiercią. Tylko do 2005 roku odnotowano aż 56 wypadków śmiertelnych na 103 wejścia na jej wierzchołek. W październiku 2014 roku doszło tutaj do serii lawin, w których zginęło 39 osób. To właśnie częste lawiny, duża rozległość góry i zmienna pogoda są najczęstszymi przyczynami śmierci na Annapurna I. Dodatkowo w zachodniej części masywu znajduje się jedno z najwyższych urwisk na świecie – południowo-zachodnia ściana wierzchołka Baraha Shikhar. K2 Lokalizacja: Chiny/PakistanPasmo górskie: KarakorumWysokość: 8 611 m śmiertelności: 29% Jest najwyższym szczytem Karakorum i drugim pod względem wielkości szczytem na świecie. K2, znajdujący się na granicy Chin i Pakistanu, jest, jak dotąd, jedynym ośmiotysięcznikiem niezdobytym zimą. Jego niebezpieczeństwo wiąże się nie tylko z dużymi trudnościami technicznymi, z jakimi w drodze na wierzchołek muszą zmierzyć się wspinacze, lecz także z ekstremalnymi warunkami atmosferycznymi, jakie panują tam zimą. Temperatura w granicach -45 - -55oC, wiatr o średniej prędkości 180 km/h dochodzący nawet do 500 km/h, a do tego przesuwający się lód, strome odcinki skalne i lawiny. Na K2 zginęli Tadeusz Piotrowski, który zdobył szczyt wraz z Jerzym Kukuczką, Halina Krüger-Syrokowska, Wojciech Wróż i Dobrosława Miodowicz-Wolf. - CZYTAJ TAKŻE - COŚ DLA MIŁOŚNIKÓW SPORTÓW EKSTREMALNYCH: WSPINACZKA LODOWA. NA CZYM POLEGA I CO WARTO O NIEJ WIEDZIEĆ? > KURS TATERNICKI CZYLI JAK ZOSTAĆ TATERNIKIEM > NAJWAŻNIEJSZE INFORMACJE O CHOROBIE WYSOKOŚCIOWEJ > PIRENEJE: ZACHWYCAJĄCE PASMO GÓRSKIE, KTÓRE TRZEBA ZOBACZYĆ > Nanga Parbat Lokalizacja: PakistanPasmo Górskie: HimalajeWysokość: 8 125 m śmiertelności: 21% Dziewiąty co do wysokości szczyt świata, nazywany także „Nagą Górą” lub... „ludojadem”, to także największe względne wzniesienie na świecie. Ze względu na ogromną liczbę zagrożeń, jakie czyhają tutaj na wspinaczy, Nanga Parbat zaliczany jest do najtrudniejszych szczytów świata. Ściana Rupal mierzy 4 600 m i obok południowo-zachodniej ściany masywu Annapurna jest najwyższą ścianą na świecie. Do 2003 na Nanga Parbat zanotowano 200 wejść i 61 wypadków śmiertelnych. Po raz pierwszy ośmiotysięcznik ten został zdobyty zimą dopiero w lutym w 2016 roku przez zespół w składzie Simone Moro (Włoch), Muhammad Ali (Pakistańczyk) oraz Alex Txikon (Bask). Na zboczach Nanga Parbat zginęło dwóch Polaków – Piotr Kalmus i Tomasz Mackiewicz. Dhaulagiri I Lokalizacja: NepalPasmo Górskie: Himalaje Siódmy co do wysokości ośmiotysięcznik, który jest jedną z największych deniwelacji na świecie – różnica wysokości pomiędzy szczytem a rzeką wynosi 6 000 metrów. Do połowy XIX wieku Dhaulagiri I uważany był za najwyższe wzniesienie na świecie. Południowa ściana szczytu do dnia dzisiejszego nie została zdobyta. Jednym z największych zagrożeń w drodze na szczyt są lawiny, które były przyczyną śmierci wielu wspinających się tutaj himalaistów, w tym polskiego wspinacza Piotra Morawskiego. Kanczendzonga Lokalizacja: Indie/NepalPasmo Górskie: HimalajeWysokość: 8 586 m śmiertelności: 12% Kanczendzonga oznacza w dosłownym tłumaczeniu „Pięć Skarbów pod Wielkim Śniegiem” i odnosi się do pięciu szczytów, które tworzą kopułę szczytową tego ośmiotysięcznika. To drugi co do wysokości szczyt Himalajów. Jego najbardziej znaną ścianą jest zachodnio-południowa flanka Yalung. Kanczendzonga wciąż pozostaje jedną z najtrudniejszych do zdobycia gór – po Annapurnie I i Lhotse odnotowano tutaj najmniej wejść spośród wszystkich ośmiotysięczników. Tylko do 2000 roku miało tutaj miejsce 39 wypadków śmiertelnych (przy udokumentowanych 162 wejściach). Zginęła tutaj jedna z najwybitniejszych himalaistek – Wanda Rutkiewicz oraz znany himalaista Andrzej Czok. Kto może pokusić się o wejście na najwyższe szczyty świata? Tego typu wyprawy to nie miejsce nawet dla wprawionych turystów, którzy doskonale czują się na karpackich czy nawet alpejskich szczytach. W wypadku zdobywania ośmiotysięczników mówimy już o ekstremalnie niebezpiecznym sporcie wyczynowym, który wymaga nie lada przygotowań kondycyjnych, lat treningów i doświadczenia himalajskiego. Ponadto organizacja ekspedycji na jeden z dachów świata pochłania ogromne koszty i przeprowadzana na własną rękę wymaga solidnej logistyki. Wprawdzie można podłączyć się do komercyjnej wyprawy, ale warto pamiętać, że wbrew zapewnieniom niektórych organizatorów, niewiele osób jest w stanie nawet latem w bezpieczny sposób wziąć udział w ataku szczytowym na jedną z najtrudniejszych gór świata. Wyprawy himalaistów na ośmiotysięczniki trwają miesiącami i są niezwykle wyczerpujące nie tylko fizycznie, ale i psychicznie. Czasem przez kilka lub kilkanaście dni trzeba siedzieć w bazie w oczekiwaniu na pogodę. Na dużych wysokościach dziennie należy wypijać nawet po 8-10 litrów wody, trzeba radzić sobie z mrozem i możliwością wystąpienia choroby wysokościowej. Szczyty zdobywa się stopniowo, zyskując aklimatyzację i zazwyczaj wspinając się, tworząc kolejne obozy i powracając co rusz do bazy, by jak najlepiej „obrobić” górę i być gotowym na odpowiedni moment. Sam sprzęt to ogrom lin poręczowych, zestaw ciężkich, sztywnych butów górskich, tzw. skorup, kilka namiotów, raki, czekany, sporo elektroniki i wiele, wiele więcej. Sam strój musi być niezwykle ciepły i puchowy, zazwyczaj na atak szczytowy stosuje się całościowe kombinezony. Ponadto nie można wyruszyć na w taką wyprawę bez dobrej kuchenki, solidnego zapasu kartuszy gazowych, batoników i liofilizatów. Wiele osób decyduje się na wspomaganie tlenem w butlach. Jeśli zatem marzy ci się jeden z opisanych w tym tekście szczytów, spróbuj najpierw swoich w Alpach czy na Kaukazie, przygotuj się np. do Mont Blanc, czy wejdź na Elbrus. Warto też pamiętać, że zarówno Himalaje jak i Karakorum to niesamowite regiony na wielodniowy trekking, również taki z pominięciem ataków szczytowych. Dotarcie do jednej z baz na wysokości niecałych 4000 m będzie niesamowitą przygodą i wystarczy, by w pełni poczuć klimat gór. Planujesz wyruszyć w góry? Odwiedź nasz sklep e-Horyzont, w którym znajdziesz wszystko to, co przyda Ci się na szlaku!

szczyt głodu zwiastun pl